پتاسیم (K):
پتاسم بعنوان کوفاکتور برای عمل اکثر آنزیمها لازم میباشد همچنین با فعال شدن آنزیمهایی سبب تجمع مولکولهای کوچک و تولید مولکولهای درشت مانند پروتئین و نشاسته میگردد. پتاسیم در داخل گیاه حامل آنیونهایی مثل نیترات بوده و بین کاتیونها و آنیونها تعادل برقرار مینماید. همچنین در باز و بسته شدن روزنهها و در نتیجه وضعیت آبی گیاه نقش دارد. این عنصر فراوان ترین کاتیون سیتوپلاسم بوده و نقش مهمی در تنظیم pH و غلظت شیرهی سیتوپلاسم دارد.پتاسیم در نگهداری آب در بافتهای گیاهی از اهمیت خاصی برخوردار است.این عنصر در عمل کربن گیری و تشکیل قندها، نشاسته و پروتئین نقش داشته و در انتقال قندها اثر دارد. میزان مصرف پتاسیم بعد از ازت، بیش از سایر عناصر است. پتاسیم فراوانترین عنصر غذایی در 15 سانتیمتری قشر سطحی خاک است که این شرایط بدین معنا نیست که پتاسیم قابل دسترس ترین عنصر برای گیاه باشد زیرا مقدار پتاسیم قابل دسترس برای گیاه به میزان پتاسیم موجود در بخش قابل دسترس (محلول وتبادلی) بستگی دارد. پتاسیم عمدتا از محلول خاک و مقادیر کمی هم از طریق تبادل تماسی از سطوح تبادل کاتیونی جذب میشود. میزان پتاسیم موجود در بافت گیاهی از 5/1 تا 3 درصد متغیر است.
در خاکهای آلی کمبود K شدید است زیرا تعداد کانیهای حاوی پتاسیم در این خاکها کم است. در اثر هوادیدگی کانیها، پتاسیم به شکل K+ رها میشود و توسط گیاه جذب میشود. هوازدگی کانیهای حاوی پتاسیم و و تداوم مصرف کودهای فسفاته از عوامل موثر در ورود پتاسیم به بخش قابل دسترس بوده و برداشت توسط گیاهان، فرسایش و آبشویی از عوامل موثر در هدرروی پتاسیم میباشند.گرچه پتاسیم در گیاه نقش ساختمانی ندارد اما وجود آن برای گیاه بسیار ضروری است بقخصوص آنکه اثر شگفت آوری بر روی خصوصیات کیفی محصول داشته به گونهای که به آن عنصر کیفیت میگویند. با توجه به انجام کشتهای متراکم و کشت ارقام پر محصول نیاز به استفاده از کود های پتاسمی به دلیل تخلیه پتاسیم از خاک، امری ضروری است. در کشورهای پیشرفته نسبت ازت به پتاسیم مصرفی نزدیک به 1 است این در حالیست که در کشور ما متاسفانه این نسبت از 15 نیز بیشتر است و در زراعت ها از کود پتاسیمی استفاده نمیشود و یا به میزان کم استفاده میشود. پتاسیم از جمله عناصر پویا در گیاه است و علائم کمبود آن ابتدا در برگهای مسن ظاهر میشود. بدلیل نیاز کم گیاهان در ابتدای رشد به پتاسیم، علائم کمبود در چند هفته اول دیده نمیشود اما با تسریع رشد سرعت جذب بیشتر میگردد.
نقش پتاسیم :
· مقاومت گیاهان را در برابر کم آبی، خطر سرمازدگی، آفات و بیماریها افزایش میدهد.
· تاثیر شدت نور را متعادل، غلظت کلروفیل و عمل کربن گیری(فتوسنتز) را افزایش میدهد.
· راندمان آب آبیاری و بازدهی کودهای ازته را افزایش میدهد.
· طول عمر گلهای بریده و خاصیت انبارداری محصولات را بیشتر میکند.
· فعالیت ریزوبیومهای تثبیت کننده ازت را افزایش داده و مانع تجمع نیترات در سبزی و صیفی میشود.
· تحمل گیاه را نسبت به تنش شوری و تنش رطوبتی افزایش داده و تنشهای اقلیمی را به حداقل ممکن میرساند.
· کارایی تعرق را در شرایط تنش آبی، بدلیل افزایش تعداد و قطر دستههای آوندی افزایش میدهد.
از مهمترین علائم کمبود پتاسیم کلروز نقطهای و کلروز حاشیه برگهاست که بتدریج به بافتهای نکروزه تبدیل میشوند. این علامت با علائم ناشی از شوری خاک، سرمازدگی و باد گرم اشتباه میشود. ساقههای باریک و ضعیف با میانگرههای کوتاه و غیر طبیعی، میوههای کوچکتر، بی مزه و کم رنگتر، حساسیت بالا به سرمای زمستانه و آسیب یخبندان، به تاخیر افتادن بلوغ میوهها و باقی ماندن آنها تا اواخر پاییز روی درخت از علائم کمبود این عنصر است. علائم کمبود ابتدا در برگهای پیر ظاهر میشود.
علائم زیادی پتاسیم شامل پوست میوهها ضخیم و کلفت شده و میوه خشن و کم آب میگردد و در این شرایط کمبود منیزیم نیز رخ میدهد.
انواع کودهای پتاسیمی
1: سولفات پتاسیم 2: کلرور پتاسیم 3: نیترات پتاسیم
کود سولفات پتاسیم: سولفات پتاسیم حاوی 50 درصد پتاسیم (K2O) است. در گذشته به صورت پودری عرضه میشد اما امروزه به صورت گرانول و به رنگ شیری تولید میشود. این کود در آب محلول بوده و به مقدار خیلی کم رطوبت جذب مینماید. سولفات پتاسیم برای محصولات زراعی نظیر توتون، سیب زمینی نشاستهای و زمینهایی که مشکل شوری دارند مناسب تر از کلرور پتاسیم است.بهتر است سولفات پتاسیم خاکی و به روش جایگزاری قبل از کاشت مصرف شود. این کود از لحاظ تاثیر بر عملکرد و کیفیت تفاوتی با کلرور پتاسیم ندارد ولی گرانتر است.
کود کلرور پتاسیم: کلرور پتاسیم حاوی 60 درصد پتاسیم (K2O) است. این کود در بازار به صورت گرانولهای صورتی و شیری وجود دارد. حلالیت کلرور پتاسیم بسیار خوب بوده و در آب سرد 35 درصد حلالیت دارد. 94 درصد کل کودهای پتاسمی مصرفی در جهان از این نوع کود میباشد کلرور پتاسیم حاوی مقداری کلر میباشد. احتیاج گیاهان به کلر بعنوان یک عنصر غذایی بسیار ناچیز است و در عمل بعنوان ماده غذایی مصرف نمیشود لذا در خاکهایی که در مرز شوری هستند و یا مقدار کلر در آنها یا آب آبیاری بیشتر از 3 میلی اکی والانت در لیتر باشد، سبب بروز علائم سوختگی میشود. وقتی مقدار کلری که از طریق کود کلرور پتاسیم وارد خاک میشود به قدری ناچیز است که تغییر یدر تعادل این یون در خاک معمولی ایجاد نمیکند، پس بهتر است بدلیل ارزان بودن از این کود استفاده شود. از این کود میتوان هم قبل از کاشت و هم در زمان رشد محصول به صورت سرک استفاده کرد و همچنین میتوان در آب آبیاری حل و مصرف کرد. برای محصولات زراعی به جز سیب زمینی و توتون و کنف در استانهایی که خطر مسمومیت کلر کم است استفاده میگردد. علت عدم استفاده از این کود برای سیب زمینی این است که وجود کلر اضافی در انتقال نشاسته در گیاه وقفه ایجاد میکند و عملکرد سب زمینی کاهش مییابد و خاصیت چیپس شدن آن کاهش مییابد. کلر همچنین کیفیت سوخت برگهای توتون را کاهش میدهد. در کنف عملکرد گیاه کاهش مییابد. در بعضی مقالات گفته شده استفاده از این کود در تاکستان ها باعث شده که کلر اضافی سبب کاهش قند انگور گردد.
کود نیترات پتاسیم: این کود نیز مانند کودهای ازته از پویایی بالایی برخوردار بوده است. مصرف این کود در گلخانه و سیستم آبیاری تحت فشار و راضی تحت کشت نیشکر به صورت سرک و همراه با آب آبیاری توصیه میشود.